16 Aralık 2015

Steve Jobs

"Biz daha iki sene önce bir Steve Jobs filmi izlememiş miydik" diye sordu eşim sinemaya gitmek üzere evden çıkarken... "İzlemiştik" dedim, "ama bu kez karşımızda daha iyi oyuncular ve daha iyi bir yönetmen var". İki sene önceki JOBS, bir televizyon filmi havasında başlayıp biten, Ashton Kutcher'ın Jobs'a fiziksel benzerliği dışında elle tutulur bir yanı olmayan, yavan bir işti. Usta bir yönetmen ve tecrübeli bir senaryo yazarının elinden çıkan “Steve Jobs” ise çok daha profesyonelce tasarlanıp çekilmiş bir film. Yönetmen Danny Boyle ve senaryo yazarı Aaron Sorkin, iki sene önceki o yüzeysel filmin yapmak isteyip de beceremediği her şeyi bu kez gerçekleştirmişler. Filmin yandaki afişinde senarist Aaron Sorkin'in adının öne çıkarılması boşuna değil (normalde film afişlerinde senaryo yazarının adı pek geçmez). 1993'te henüz 32 yaşındayken A Few Good Men'i yazan, 2011'de The Social Network ile en iyi senarist Oscar'ını kazanan bu adam müthiş diyaloglar yazmayı çok iyi beceriyor.

Yönetmen Danny Boyle hikayeyi standart bir biyografi şeklinde anlatmak yerine, çok ilginç bir kurguyu tercih etmiş: Tıpkı üç perdeli bir tiyatro oyunu gibi, Steve Jobs'ın 1984, 1989 ve 1999'da gerçekleştirdiği üç ayrı ürün lansmanına gidiyor ve sahne arkasındaki olayları izliyoruz. Bir yandan konferans hazırlıklarını yetiştirmek için telaşlı bir koşuşturmaca yaşanırken, bir yandan da Jobs'ın kuliste eşi, kızı ve eski iş ortaklarıyla diyaloglarına şahit oluyoruz. Bu noktada teknik bir ayrıntı: 1984'teki sahneler 16mm kamera ile, 1988'dekiler 35mm ile ve son olarak 1999 ise dijital kamera ile çekilmiş. Bu ilginç tercih filme görsel bir derinlik kazandırırken, farklı dönemleri, yani oyunun farklı perdelerini, birbirinden ayrıştırabilmemizi de kolaylaştırmış.

Dört dalda Altın Küre ödüllerine aday olan Steve Jobs, diyaloglara dayanan bir film. Bu diyaloglar sayesinde Jobs'ın kariyerini, özel hayatını, insani yönlerini ve duygu dünyasını daha iyi tanıyor ve onu daha iyi anlayabiliyoruz. Danny Boyle diyaloglu sahnelerde nefes nefese ilerleyen bir yakın planlar şovu sunuyor. Başta Michael Fassbender ve Kate Winslet olmak üzere oyuncular da mükemmel performanslarıyla anlatıma katkı veriyorlar.

Çok çok çok beğendim... Bu sene 9 puan verdiğim iki filmden birinin çılgın bir aksiyon (Mad Max: Fury Road), diğerinin ise tamamen konuşmalara dayalı bir yapım olması ise ilginç bir seçki oluşturmuş. Aslında Steve Jobs da bir bakıma "kelimeler için aksiyon filmi". Bana "ne tür filmlerden hoşlanırsın" diye soranlara verdiğim bir cevap var: Bir filmle ilgili beğeni düzeyimi filmin türü belirlemez. "İyi tür" diye bir şey yoktur, iyi yönetmen, iyi senaryo, iyi oyunculuk vardır.


FRAGMAN

Steve Jobs (2015) on IMDb

Benim Notum: 9 / 10



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder